فیلیپ کرولی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز 26 بهمن 1389 در یک نشست خبری گفت که ایالات متحده آمریکا همچنان ترکیه، ارمنستان و آذربایجان را به روند عادی سازی مناسبات ارمنستان و ترکیه جذب خواهد کرد. او همچنین در این مورد یادآور شد که هیلاری کلینتون وزیر ‌امورخارجه آمریکا خود از نزدیک در جریان این تلاش‌ها است. آمریکا در سال 1387 توانست با ترغیب رهبران ترکیه و ارمنستان، موجب امضای پروتکل عادی سازی روابط در زوریخ شود تا با کاهش وابستگی ارمنستان به روسیه و ایران حضور ایران و روسیه در قفقاز جنوبی را تضعیف کند. این روند مدتی به علت پیش‌شرط‌های ترکیه و مخالفت ارمنستان با آن‌ها متوقف شده بود. به نظر می‌رسد دستگاه سیاست خارجی آمریکا تصمیم دارد تلاش خود را بار دیگر در این زمینه آغاز کند.
روابط سیاسی ارمنستان و ترکیه از زمان استقلال ارمنستان در سال2۱۹۹ قطع بوده و مرز زمینی این دو کشور به روی هم بسته بوده ‌است. ترکیه از نخستین کشورهایی است که استقلال ارمنستان را هنگام انحلال اتحاد جماهیر شوروی به رسمیت شناخت. از مهم‌ترین اختلاف های دو کشور، موضوع نسل‌کشی ارامنه در سال ۱۹۱۵ به دست دولت عثمانی و به رسمیت نشناختن آن توسط ترکیه‌است. همچنین به گفته دولت ترکیه، ارمنستان تمامیت ارضی این کشور را به رسمیت نمی‌شناسد ولی مقام‌های ارمنستان می‌گویند تاکنون هیچ‌یک از آن­ها چنین سخنی نگفته‌اند. به علاوه ترکیه اعلام کرده‌است جنگ قره‌باغ که میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان درگرفت دلیل دیگر قطع ارتباط سیاسی با ارمنستان است. در ۶ سپتامبر ۲۰۰۸ عبدالله گل رئیس جمهور ترکیه به دعوت سرژ سرکیسیان، همتای ارمنی خود و برای تماشای مسابقه فوتبال تیم‌های ملی دو کشور وارد این کشور شد. این دیدار بالاترین رابطه دیپلماتیک این دو کشور از سال ۱۹۹۱ یعنی زمان استقلال ارمنستان است. سفر رئیس جمهور ترکیه به ارمنستان با مخالفت گروه‌هایی در هر دو کشور مواجه شد. در تاریخ دهم اکتبر سال 2009 میلادی در زوریخ پروتکل های عادی سازی روابط میان ارمنستان و ترکیه امضا شد، اما ترکیه عادی سازی روابط با ارمنستان و گشایش مرزها را با حل مناقشه قره باغ مرتبط ساخت. این رفتار دولت ترکیه باعث شد که رئیس جمهور ارمنستان در تاریخ بیست و دوم ماه آوریل سال 2010 میلادی روند عادی سازی روابط میان دو کشور را به تعلیق در بیاورد