معترضان سیاسی در جمهوری آذربایجان روزهای شنبه و یکشنبه 11 و 12 مارس 2011 را روز خشم اعلام و مردم را به برگزاری تظاهرات ضد دولتی در این روزها فراخواندند. تا کنون بیش از 20 هزار کاربر اینترنتی از «صفحه روز خشم آذربایجان» در فیس­بوک دیدن کرده و هزاران نفر نیز همراهی خود را با این اعتراض ها اعلام کرده‌اند. پارلمان مخالفین جمهوری آذربایجان نیز که متشکل از تعدادی از احزاب و تشکل‌های معترض به نتایج انتخابات پارلمانی در نوامبر گذشته برگزار شده است، در جدیدترین نشست خود از تصمیم آغاز تجمع­های ضد دولتی حمایت کرد. پارلمان جمهوری آذربایجان همچنین در این نشست، خواهان اصلاحات بنیادین در همه زمینه‎ها، برگزاری انتخابات زودهنگام، برکناری همه اعضای هیأت دولت، بررسی منابع ثروت‎های دولتمردان، آزادی اعتقادات دینی و لغو ممنوعیت‌ها در این زمینه، آزادی همه زندانیان سیاسی، توزیع عادلانه ثروت و سایر آزادی‎های اساسی شد. از سوی دیگر مقام های جمهوری آذربایجان نیز با تشدید تدابیر امنیتی ـ از جمله استقرار خودروهای زرهی در باکو ـ سعی در جلوگیری از این تلاش ها دارند.

گسترش تحرک های اسلام ستیزانه، بازداشت فعالان اسلامی و دینداران معترض به حجاب ستیزی و گسترش فساد مالی و معیشتی در جمهوری آذربایجان، با واکنش تند محافل دینی و مردمی در این کشور مواجه شده است. روز چهارشنبه گذشته نیز حزب مساوات، از مخالفان دولت در جمهوری آذربایجان اعلام کرد در حال آماده شدن برای برگزاری تظاهرات گسترده است و در صورتی که مجوز لازم از سوی فرمانداری باکو صادر شود، این تظاهرات را برگزار خواهد کرد. گل آقا اسلایلی معاون حزب  مساوات اعلام کرده است در صورت اخذ مجوز، این حزب از دیگر احزاب جمهوری آذربایجان نیز دعوت خواهد کرد در این تظاهرات شرکت کنند. به نظر می‌رسد کشور جمهوری آذربایجان به علت مسلمان بودن، اولین کشور حوزه اوراسیای مرکزی ‌باشد که تحت تاثیر روند‌های جدید به وجود آمده در کشور‌های اسلامی قرار گرفته است. در جمهوری آذربایجان این فراخوان جهت برگزاری روز خشم توسط جوانان فعال در حوزه شبکه های مجازی اعلام شده است، ولی به نظر می‌رسد جریان‌های مخالف در جمهوری آذربایجان، یعنی احزاب سنتی و قدیمی چون مساوات و جبهه خلق و همچنین جریان‌های اسلام‌گرا از این روند حمایت کنند. آنچه قابل توجه است رقابت این گروه‌ها برای در اختیار گرفتن رهبری مخالفین است که در این میان شانس گروه‌های مذهبی و جریان­های در حال شکل گیری میان جوانان بیش از دیگران است.