دیمیتری مدودیف رئیس جمهور روسیه، روز نهم بهمن ماه معاهده جدید کاهش سلاح­های استراتژیک هسته­ای (موسوم به استارت 3) را امضا کرد. این اقدام پس از این صورت گرفت که دومای روسیه، هفته گذشته پس از بحث و گفتگوی فراوان، سرانجام اقدام به تصویب این معاهده کرد. به این ترتیب این معاهده که در ماه آوریل سال گذشته مورد توافق روسای جمهور روسیه و آمریکا قرار گرفته بود، جنبه قانونی پیدا می­کند و دو کشور ملزم به اجرای آن می­شوند.  پیمان استارت 3 مقرر می­کند که دو کشور روسیه و ایالات متحده آمریکا نباید بیشتر از 700 موشک بالستیک بین قاره­ای، زیردریایی و جنگنده­های سنگین دراختیار داشته باشند. بیشتری تعداد کلاهک­های مورد استفاده دراین تجهیزات و تسلیحات نباید از 1550 فراتر رود. همچنین این سند به هر دو کشور امکان می دهد تسلیحات و تجهیزات نظامی طرف مقابل را کاملا زیرنظر داشته باشد.
به طور کلی تصویب این پیمان را باید ادامه روندی ارزیابی کرد که از زمان روی کار آمدن باراک اوباما در آمریکا آغاز شد و از آن تحت عنوان «شروع مجدد» در روابط دو کشور یاد می­شود. به مرور و با گذشت زمان، جنبه­های عملی این شروع مجدد بیشتر آشکار می­شود. در حقیقت، این امر که دو کشور بدون بروز مشکل و چالش خاصی توانستند پیمان استارت 3 را تصویب کرده و آن را به مبنای جدیدی برای تنظیم روابط استراتژیک با یکدیگر تبدیل کنند، نشانگر این است که روند عادی سازی روابط دو کشور سریع­تر و عمیق­تر از آن چیزی است که در ابتدا انتظار می رفت. اکنون و پس از تصویب این پیمان، به نظر می رسد دو کشور همکاری­های گسترده­تر استراتژیک، به ویژه در ارتباط با ناتو را مورد نظر قرار داده اند. مدودیف نیز پس از امضای پیمان استارت 3 به این موضوع اشاره کرد و گفت: «پس از تصویب این قرارداد ما به مسائلی مانند طرح سامانه‌ی دفاع ضد موشکی خواهیم پرداخت». میزان موفقیت دو کشور در طرح این موضوع، می­تواند دربردارنده نتایج مهمی برای روابط این کشور و همچنین امنیت بین المللی باشد.